Przyznam że dosyć dużo jeżdżąc ,zauważam wiele aby nie napisać bardzo wiele sytuacji wywołujących dreszczyk.Akurat mi do życia nie potrzeba aż tyle adrenaliny, choć ta aby odpowiednio reagować jest potrzebna.
Bardzo daleko mi do tych którzy za kierownicą spędzają dużą część swojego życia i którzy o swoich obserwacjach i spostrzeżeniach opowiadać mogli by wiele godzin i podawać przykłady.
Piszę jednak o tym co mnie nie tylko irytuje ale czasami martwi.
Pomijam tu naturalnie sytuacje gdy zasiadanie za kierownicą jest wręcz koniecznością i czymś co na chleb przysłowiowy w domu nakazuje zarobić. Mi akurat chodzi o coś innego.
W naszym kochanym kraju można mnożyć wręcz bzdurne rozporządzenia i przepisy. Swego czasu opisywałem sytuację która spotkała mnie osobiście a spowodowana została przez kierowcę nazywając rzeczy po imieniu, mało odpowiedzialnego.
Otóż ten będąc człowiekiem bardzo chorym,jadąc do tego potężnym samochodem terenowym z powodu właśnie choroby,doprowadził do wręcz lądowej katastrofy.
Wjechał na przystanek demolując go kompletnie a co gorsze,przyczynił się do rozjechania dosłownie kilkunastu osób! Wiem jako że interesowało mnie to że nikt nie zginął ale ilu zostało być może kalekami?Ilu zmieniło to całe życie?
Pomijam takie przypadki jak znany wszystkim wjazd do tunelu w Warszawie przez kobietę w dodatku pijaną i jak donosiła prasa nie po raz pierwszy była pijana.To są jednostki.
Jako że sam jestem osobą niepełnosprawną i spotykam się z ludźmi z tego środowiska, czasami ze zgrozą słucham jak to wielu z nich będąc po bardzo ale to bardzo trudnych zabiegach i operacjach, sami tak dalece czują się ozdrowieni że wsiadają za kierownicę często jednocześnie po zażyciu bardzo silnych leków. Ilu z nich, z nas sprawdza jaka może być reakcja po ich zażyciu? Robią to wszyscy? Śmiem w to wątpić.
Dlaczego o tym piszę? Z prostej przyczyny. To co mnie spotkało wcześniej a mowa tu o nieszczęsnym przystanku było powodem że pan kierowca był cukrzykiem i po prostu "odjechał"-zasnął.
Teraz, dosłownie na dniach czytam że w zaprzyjaźnionej Bydgoszczy ktoś inny w trakcie jazdy dostał ataku padaczki!!!
Walnął z zadaszenie tunelu i całe szczęście że zawisł.
Znam to skrzyżowanie i wiem jaki ruch tam panuje a gdyby tak wpadł a w tunelu znajdowali by się ludzie? Trudno wyobrazić sobie znowu tragedie rodzin a do tego dojść może.
Piszę też trochę dlatego że akurat jestem na etapie wymiany karty parkingowej i z tego powodu,mam znowu okazję spotkać ludzi o tą kartę walczących. Przyznam że kryteria w tym przypadku są zgoła inne od tego co zrobiono wcześniej. Tylko trzy przypadki są uprawnione do jej otrzymania ale ludzi spotykam wielu.
Zastanowiło mnie jedno. Czy przy takiej okazji właśnie,powołane komisje nie powinny rozważyć sytuacji gdzie mając przed sobą pełną dokumentację którą każdy musi przedłożyć starając się o kartę nie rozważyć przeciwwskazań do prowadzenia pojazdów?
Tak, zdaję sobie sprawę że istnieje coś takiego jak pęd do motoryzacji, że dla wielu samochód to zarówno swoboda podróżowania a dla innych też prestiż. Podniosą się głosy sprzeciwu jak to zwykle bywa ale w wielu sytuacjach skoro ktoś sam nie potrafi się ograniczyć?
Daleko nam jeszcze do czasów gdy jak pokazują już dziś japońskie testy samochód pojedzie sam.U nas to utopia jak na dziś. Warto może rozpocząć dyskusję nad tym? Statystyki milczą a ile było przypadków w których z uwagi na ofiary nikt już nie wspominał o skutkach?
Myślę także że skoro w naszym kraju kochanym, tak wiele robi się dla rowerzystów i robi się wszystko aby przesadzić nas zza kierownicy auta na rower, to warto rozważyć obowiązek, zaznaczam obowiązek jazdy rowerzysty poza terenem zabudowanym w kamizelce odblaskowej. Mam na myśli nie autostrady a drogi lokalne gdzie szczególnie w sobotnie wieczory jadąc , spotykam "spóźnionych" zazwyczaj na obiad ludzi mieszkających w gminach. Ja nic do nich nie mam naturalnie ale gdy z naprzeciwka jedzie auto które oślepia i w ostatniej chwili pojawia się ktoś na rowerze, wybór bywa czasami trudny.
W obu zresztą przypadkach chodzi mi tylko o bezpieczeństwo.