Po prawie 5 miesiącach beztroskiej eksploatacji Peugeota nadszedł w końcu wczorajszy dzień, kiedy to nastąpiło nieoczekiwane zdarzenie. W trakcie zaciągania hamulca pomocniczego pojawił się głośny trzask, który wywołał luźną pracę dźwigni oraz słabą efektywność jej działania.

Co gorsza, zdarzyło się to podczas wjazdu na ruchliwą drogę krajową pozbawioną poboczy i zatoczek. Szczęśliwie jest ona usytuowana na tyle blisko mego garażu, że z dużą ostrożnością udało mi się do niego dotrzeć.

Niebawem w toku telefonicznych konsultacji nad przyczyną usterki otrzymałem od kuzyna zaproszenie na jej weryfikację. Miała się ona dokonać u niego na kanale i być przeprowadzona jego rękami.

Nie mogąc odrzucić takiej propozycji, dziś w samo południe wyruszyłem za miasto na oględziny. Po przybyciu do celu okazało się, iż podejrzewana przez nas linka wciąż tworzy spójny element, a układ hamulcowy wykazuje prawidłowe odruchy.

Łapiąc się ostatniej deski ratunku postanowiliśmy skorygować naprężenie cięgien sterujących szczękami. W tym celu dokręciliśmy śrubę regulacyjną na zaczepie linki, zwiększając siłę tarcia wewnątrz bębnów.

Ku wielkiemu zaskoczeniu ta prosta czynność przyniosła imponujący skutek, przywracając ręcznemu pierwotną "ostrość". Jest to dla mnie o tyle ważne, że często (nad)używam blokowania tylnych kół, nawet w sytuacjach na pozór zbędnych.

I niech mi ktoś powie, iż posiadanie francuskiego auta to bezustanne pasmo kosztownych kłopotów!