O urodzinach (wstyd się przyznać – których!) przypomniała mi dziś Toyota. Bardzo dziękuję. Poniekąd „w pakiecie” od młodzieńca, współuczestnika ruchu w BMW dostałam dziś także gest pozdrowienia środkowym palcem – bo faktycznie zagapiłam się i niedostatecznie szybko wyjechałam z zatoczki.
Skłoniło mnie to jednak do refleksji o starzeniu się za kierownicą. Rzeczywiście – zaczynam z wiekiem obserwować zmianę swojego stylu jazdy. Staję się bardziej ostrożna – ale nadal jeżdżę sporo, cały rok, w każdych warunkach i według pasażerów nadal dość zdecydowanie choć na pewno nie brawurowo. Doświadczenia z dotychczasowych przebiegów wyczuliły mnie na wiele zagrożeń na drodze. Jak dotąd – obyło się bez poważniejszych incydentów. Jazda sprawia mi nadal przyjemność ale też jest po prostu zwyczajną koniecznością bo do pracy mam ponad 100km i zamierzam jeszcze trochę popracować. I pewnie raz jeszcze kupię sobie toyotę - zanim zacznę jeździć wyłącznie z kierowcą.
Pamiętam – jak na kursie nauki jazdy instruktor nas pouczał, byśmy byli wyrozumiali dla starszych kierowców (bo być może jedzie nasza babka, dziadek, rodzice). Nie sądziłam, że tak szybko ja też będę liczyć na Waszą wyrozumiałość – o co niniejszym serdecznie (w razie co) upraszam.