Trzy niesamowite historie, trzech niezwykłych samochodów.

Dziś, w czasach źle rozumianej ekologii i bezdusznych rządów księgowych, żadna z nich nie miałaby szans się wydarzyć.

W tym wpisie, chciałbym się z wami podzielić historią trzech modeli BMW.

Historią, mało znaną nawet w kręgach znawców "bawar", "bum" i "buś".

Zapraszam.



767 Goldfish - wcale nie chodzi tu o Boeinga.



W czasach gdy na drogach postrach sieje 1001 konne Bugatti o 16 cylindrach, BMW 767i nie robi aż takiego wrażenia jak to miało miejsce w 1987 roku.

A czym zaskakiwało wówczas?



Siódemka z przedłużoną o 30cm komorą silnika, kryła pod maską 6.7 litrowy silnik V16 o mocy ponad 400KM.

Dziś taką moc można osiągnąć z silnika 3.0 , ale pamiętajmy, że w latach 80' był to pułap hiper-aut, a 12-cylindrowe BMW 750 wydawało się być przybyszem z obcej planety.

Mimo przedłużenia maski układ chłodzenia nie zmieścił się przed silnikiem, powędrował więc....na tył samochodu, co odbiło się negatywnie na wyglądzie superluksusowej limuzyny.



"Goldfish" - złota rybka, bo tak nazwano koncept miał swoim blaskiem przyćmić przede wszystkim zapowiadaną wkrótce klasę "S" Mercedesa.

I co z tego?

Nie takie projekty pokazuje się dziś na wystawach samochodowych.

Oczywiście, ale po pierwsze - 767i jeździło, a po drugie było gotowe do produkcji.

Wystarczyłby podpis członków zarządu.

Niestety, tego zabrakło.



Koliber z sercem słonia - Z3 5.4 V12



Wydawałoby się, że takie przeszczepy nie mają żadnego sensu, ale o tym za chwilę.

Rasowy roadster BMW, znany choćby z ról w "Goldeneye" czy "Armagedonie", od samego początku cierpiał na słabowitość napędzających go silników.

Fakt ten wykorzystywali tunerzy jak np. HARTGE montujący w małym autku 5-litrowe monstra.

Jednak nie mowa tu o tuningu, a o konstrukcjach wprost spod strzech Bayernische Motoren Werke.

Wyposażony w manualną skrzynię biegów dwunastocylindrowy roadster szczycił się mocą 322KM. Dokładnie o 1KM więcej niż M-Roadster Z3.



Odbyło się to kosztem odwiecznej cnoty, której BMW oddaje hołd od dawien dawna - rozkładowi masy między osie.

W Z3 V12 wynosił on tragiczne 70/30 (przód/tył).

Pytanie brzmi zatem: dlaczego?

Niemcy nie lubią marnować czasu i pieniędzy bez konkretnego powodu, więc i tutaj się on znalazł.

Owa zabawka konstruktorów była ćwiczeniem dla nowej kadry inżynierskiej.

Zadanie polegało na instalacji potężnego V12 w komorze silnika Z3 w taki sposób by nie utrudnić obsługi serwisowej.

No cóż, jak w tytule: porządek musi być.



E30 Touring - garażowe kombi.



O ile dwa powyższe przykłady powstały przy nakładzie dużych pieniędzy pod okiem dr mgr inż, o tyle ostatni bohater tego wpisu powstał w garażu szeregowego pracownika BMW.

Niejaki Max Reisböck, pracownik i fan BMW, był posiadaczem sedana E30, jednak ze względu na powiększającą się rodzinę potrzebował kombi, którego wówczas BMW w swej ofercie nie miało.

Zbudował je więc sam.



Pewnego dnia wywołał niesamowitą falę zainteresowania na firmowym parkingu BMW.

Z Olimpu bawarskiej inżynierii zeszło nawet szefostwo BMW, by podziwiać pierwsze prawdziwe kombi BMW.

W ten sposób świat zyskał sportowe, niemieckie kombi.

Historia ta, przypominająca odrobinę żywot bajkowego Kopciuszka, dziś nie miałaby racji bytu.



Dziś samochody BMW już nie są niestety naładowane taką dawką emocji jak kiedyś.

Kompaktowe vany, silniki 3-cylindrowe i przednionapędowe platformy zapowiadają smutne czasy dla fanów bawarskiej motoryzacji.

Z jakością również bywa różnie, a BMW zapowiada, że licząc od następcy obecnej serii "1" zarzuca cynkowanie nadwozi jako proces nieekologiczny, choć zapewne chodzi tu o rachunek ekonomiczny.

I to wszystko w klasie "premium".

W obliczu takiej wizji rozwoju marki, pamiętajmy o takich, czasem nierozsądnych modelach, które przypominają nam, że motoryzacja to coś więcej niż milion sprzedanych egzemplarzy czy pół cylindrowa hybryda napędzana poranną rosą.

Tym co wytrzymali do końca gratuluję cierpliwości.