Czasy się zmieniają, internet i łatwość w dostępie do druku spowodowały, że giełdy samochodowe na których w każdą niedzielę tętniło niegdyś motoryzacyjne życie regionów odchodzą w zapomnienie... Starsi kierowcy z pewnością jednak pamiętać bedą powszechne w czasach popularności giełd zjawisko polegające na tym, że w piątkowe i sobotnie noce masowo ginęły z zaparkowanych pod blokami pojazdów lusterka, kołpaki, anteny, koła zapasowe, koła na których pojazd stał... a bardzo często i cały pojazd.
Dlatego też w niedzielne poranki cała rzesza pokrzywdzonych w tych nocnych akcjach obywateli udawała się "zaraz po mszy" na giełdę samochodową, aby nabyć "zniknęte" elementy. Bo na giełdzie będzie, będzie taniej, a w dodatku kto by tam czekał na poniedziałek i biegał po sklepach... I wcale nierzadko dochodziło do sytuacji, w której obywatel dokonawszy szczęśliwego zakupu na stoisku giełdowym oglądając szczęśliwie nabyte, trudne do zdobycia i cholernie drogie wycieraczki do Skody, Fiata czy Łady ze zdumieniem zauważał na tychże wycieraczkach znaki szczególne dobitnie świadczące, iż zapłacił za paręnaście godzin wcześniej znikniete, swoje własne dobro...

Czasy się zmieniają... ale ludzie chyba wcale. Rozwój komunikacji - zarówno tej "fizycznej" jak i teleinformatycznej spowodował, że giełdy samochodowe są już bardziej skansenami. Dziś części samochodowe i motocyklowe, elementy wyposażenia i tuningu kupuje się za pośrednictwem internetu czy ogłoszeń, sklepów motoryzacyjnych co niemiara, z dostępnością nie ma w zasadzie żadnego problemu - jeśli nie ma dziś, to na pewno będzie jutro. Zwyczaje jednak te same...

Swego czasu dość rozpaczliwie poszukiwałem skrzyni biegów do mojej Vectry - "rozsypał" się mechanizm różnicowy dosłownie na pięć dni przed zaplanowanym wakacyjnym wyjazdem w tyleż ciepłe co dalekie kraje. Oczywiście - na pierwszy ogień odpaliłem wyszukiwanie w popularnym serwisie "aukcyjnym", którego nazwę tylko przez litość przemilczę. Vectra to popularny samochód, więc i skrzyń sporo "wyskoczyło"... rozpocząłem korespondencję i wymianę telefonów z oferentami. Ponieważ wersji skrzyń było chyba sporo więcej niż wersji silnikowych, przeto - za poradą dobrego i solidnego mechanika, z którego usług korzystam - zadawałem konkretne pytania dotyczące roku produkcji, typu skrzyni, przebiegu i co znamienne - prosiłem o podanie numeru seryjnego. Może trochę dziwne, ale tak - prosiłem właśnie o numer seryjny. Na około dwadzieścia wysłanych maili otrzymałem osiem (tylko) odpowiedzi:
- pięć z nich zapewniało mnie, że skrzynia pasuje na pewno i nie ma potrzeby upewniać się co do jakiejkolwiek numeracji. Elementy zostały wymontowane z rozbitych pojazdów z przebiegiem nie większym niż 100kkm co sprzedający ręczą słowem honoru i to wystarczy;
- dwie w słowach niezbyt grzecznych informowały, że Sprzedający nie ma czasu na pierdoły, w aukcji napisał już wszystko, a ja zapewne zawracam d... wcale nie po to, aby skrzynię nabyć;
- jeden mail odpowiadał na wszystkie pytania, zapraszał na "szrot z anglikami" gdzie będę mógł osobiście zobaczyć skrzynię jeszcze zamontowaną w aucie i po oględzinach nabyć.

W związku z tą ponurą statystyką nabrałem podejrzeń, że być może popularny serwis aukcyjny trudni się paserstwem, wszak pobiera opłaty za sprzedaż części których pochodzenie jest najwyraźniej starannie ukrywane... Niemniej obfitość ofert dość dobitnie świadczy, że i popyt jest całkiem spory a zatem czy to nie jest przypadkiem tak, że sami nakręcamy zjawisko, którego negatywne aspekty mogą i nas dotknąć..?

Ciekaw jestem bardzo Waszych opinii na ten temat - wszak ja mogę się mylić, wszystko jest w porządku a ja się czepiam...
Czy jednak montując zakupioną "gdzieś" używaną część do Waszego pojazdu nigdy nie pomyśleliście, że okazyjny zakup okupiony jest czyimś nieszczęściem..? Że sprawność Waszego pojazdu - być może - zapewniona jest kosztem dziecka, które nie dojechało do szpitala; kosztem emeryta który zszedł przedwcześnie na zawał oglądając puste miejsce parkingowe na którym dzień wcześniej pozostawił swój wypieszczony samochodzik; kosztem rodziny, która żyje wodą i suchym chlebem spłacając kredyt zaciągnięty na niezbędne do życia auto; kosztem kogoś, kto stracił pracę, bo nie ma jak do tej pracy dojechać..?

Nikogo tu nie oskarżam, nie oceniam, nie roszczę sobie praw do umoralniania i naprawy świata. Tak tylko się zastanawiam, czy sami aby nie powodujemy, że giną nam nasze ukochane pojazdy (wszak środowisko AwC to ludzie ze swych samochodów dumni, kochający je i dbający o auta) - po prostu zastanawiam się, jak inni widzą to zjawisko, czy to zjawisko rzeczywiście istnieje - a jeśli tak, to w jakiej skali i czy można temu jakoś zaradzić..?

Co o tym myślicie?