Delikatne piski dochodziły z lewego tylnego koła. Był mroźny styczniowy poranek. Kierowca nie przejął się tym zbytnio. Czasami zdarzało się, że jakiś brud dostał się w okolice klocków i po krótkim czasie wszystko wracało do normy. Szybkie oględziny utwierdziły go w przekonaniu, że to nic poważnego. Gwizdając pod nosem pakował torby do samochodu. Zapowiadał się ładny dzionek pomyślał. Czekała go trasa Łódź-Zabrze-Łódź. Nic nadzwyczajnego, około 400km. Wyruszył dość wcześnie napawając się po drodze widokami za szybą samochodu. Nie spieszył się zbytnio wiedząc, że przed wieczorem i tak zdąży wrócić na ciepłą kolację. Mijały kolejne kilometry a on wsłuchiwał się w szum powietrza i kolejne nudne stacje radiowe. Podróż w obie strony minęła w mgnieniu oka. Powrócił do czekającej w domu rodziny i zjadł kolację. Kładąc się spać pomyślał, że trzeba będzie jednak zajrzeć co tam popiskuje bo pomimo przejechanej trasy dziwne dźwięki dobywały się nadal. "Jutro podjadę do mechanika i niech zajrzy dla świętego spokoju". Uspokojony tą myślą zapadł w sen. Nazajutrz z rana udał się do warsztatu gdzie oddał samochód w fachowe ręce. W kilka minut jego życie straciło sens. Okazało się, że jest za mało przewidujący. To co zobaczył przerosło jego najśmielsze oczekiwania. Ukrył twarz w dłoniach i krzycząc "nie, nie to niemożliwe" wybiegł z warsztatu. Dogonił go mechanik i uspokoił mówiąc, ze to nic takiego. Na szczęście tarcza nie ucierpiała. Zszokowany zaczął powoli wracać do siebie. Dotarło do niego co zrobił i jak to się mogło skończyć. Postanowił zacząć życie od nowa i być bardziej ostrożnym. Odchodząc powoli z nieobecnym wzrokiem próbował zrozumieć jak to się mogło stać...