Po kilkutygodniowym postoju w końcu ruszyłem Jeden Zero w celu jego wyzłomowania. Tak jak przypuszczałem, auto odpaliło bez najmniejszego kłopotu, czego nie przewidziałem, to tego, jak będę się czuł. Czułem niesamowita ulgę, że już nie będę musiał się martwić o ten samochód. Dodatkowo odczuwałem obcość względem tego pojazdu, dziwnie mi się jechało. Tak jak zawsze chwaliłem sobie relatywnie wysoki komfort jazdy tym maluchem, tak teraz nie czułem go w ogóle. Cóż, zdążyłem się już przyzwyczaić do zdecydowanie większej Hondy Civic. Tak czy inaczej, na szrot dojechałem bez najmniejszego problemu, podpisałem papiery zdania, wziąłem 300 zł i tak skończyła się przygoda z tym samochodem. Wiele razem przeszliśmy, kilka razy przejechaliśmy obwód ziemi, auto było wdzięczne, nie psuło się zachowując klasę do niemal samego końca. Gdyby nie zjawisko korozji to pewnie moje małe Suzuki nadal by połykało kolejne kilometry, niestety, korozja istnieje i szarpie tym samochodem w niebywale brutalny sposób. Z pewnością wiele części z tego auta trafi do innych pojazdów, jednak z mojej strony 'this is it - game over'.