Sprzedałem swoją alfe 156. Ale to brzmi jak bym mówił sprzedałem swoje dziecko zaczynało mnie nudzić. Poprostu dramat. Ciagle jestem w szoku po tym wydazniu kiedyś miałem dachowanie z kolegą i znacznie lepiej to znosiłem. Jescze tydzień temu jak by mi ktoś powiedział że będe musiał sprzedać swój samochodzik to mógłby wywołać u mnie takie spazmy śmiechu że groziło by to zejsciem "śmiertelnym". A tu takie coś no wpale tego nie ogarniam. Dlaczego ja? Nie będe się tu rospisywał o powodach troche osobiste ale musicie mi wieżyć musiałem to zrobić, naprawde. Wiem wiem mozna było przestac jeść ale żona i córka nie były zachwycone tym pomysłem. Teraz jestem strzępem i wrakiem. Nie moge spać. Miałem dołożyć więcej zdjęć i tak mówiłem puźniej mamy czas, zajęty byłem czym innym a teraz już nigdy tego nie zrobie ale byłem głupi.Ciekawe co robi mój samochodzik? Dzwoniłem do tego faceta ale ile mozna dzwonić i pytać czy wszystko w porządku. Mówią że czas leczy rany ale ja widzę takie alfy na ulicy i co mam wtedy robić udawać że nieznam takich samochodów. Pozdrawiem wszystkich kierowców alf 156. Ide może coś zjem........