Po trzech i pół latach jazdy "dużymi fiatami",postanowiłem kupić zachodnie auto z silnikiem diesla.Z racji ograniczeń budżetowych mogłem przeznaczyć na jego zakup jedynie środki uzyskane ze sprzedaży ostatniego 125p.Udało się tego dokonać za pierwszym razem na giełdzie w Ciechanowie w pewną sobotę w pażdzierniku 1993.Następnego dnia pojechaliśmy do Słomczyna na największą giełdę samochodową w Polsce.Brałem pod uwagę Golfa z przełomu lat 70-tych i 80-tych,lub Mercedesa 200d. Z uwagi na obowiązujący wtedy podatek drogowy rosnący wraz z pojemnością silnika nie mogłem myśleć o większym silniku.
Podczas spaceru po placu zauważyłem bardzo ładne Audi 100 z dwulitrowym 5-cio cylindrowym sinikiem diesla w interesującej mnie cenie(ponieważ nie posiadam zdjęć z tamtego okresu wklejam fotkę przedstawiającą takie samo auto w identycznym kolorze).Po oględzinach i krótkiej jeżdzie próbnej kupiłem to auto.Tak zaczęła się moja przygoda z zachodnią motoryzacją.Audi dobrze jeżdziło,silnik ładnie pracował,palił od 6,5 do 8l ON.Problemy zaczęły się gdy przyszły silne mrozy,ciężko było uruchomić dieselka,ale przy pomocy ciągnika zawsze udawało się tego dokonać.Setka wielokrotnie jeżdziła w dalekie trasy,zasadniczo nie było awarii choć parę rzeczy trzeba było wymienić.
Audi z tamtych lat nie miały ocynkowanych nadwozi,więc ogniska korozji na podłodze i podłużnicach po zimie zamieniły się w sporej wielkości dziury,więc chcąc uniknąć napraw blacharskich,mając również w pamięci trudny zimowy rozruch,postanowiłem zamienić diesla na benzynę(perspektywa montażu LPG).
Po kilku wizytach na giełdzie moim audikiem zainteresował się właściciel czerwonego Opla Rekorda 2,0E(wielopunktowy wtrysk),nieco młodszego.Obejrzałem to auto wyglądało całkiem nieżle,wewnątrz wręcz idealnie.Napisaliśmy dwie umowy i pojechaliśmy każdy w swoją stronę.
Wracając z giełdy zaniepokoiło mnie spadające ciśnienie oleju i głośniejsza praca silnika,ale jakoś dojechaliśmy do domu.No i zaczęły się problemy,duże spalanie,niepewny silnik i następne usterki.
Przy przerejestrowaniu okazało się że właściciel z dowodu rejestracyjnego nie istnieje(kupiłem go od pośrednika na umowę z podpisem).Dokumenty od auta musiałem oddać do wydziału komunikacji,policja rozpoczęła śledztwo,lecz z powodu stwierdzenia nienaruszenia pola numerowego i braku wpisu na temat tego auta w bazie danych pojazdów skradzionych Rekord pozostał u mnie.
Ponieważ nie mogłem nim jeżdzić kupiłem starego malucha,który służył jako auto zastępcze.które również trzeba było naprawiać,choć dwa razy pojechało do Opola.
W lato 1995 okazało się że mogę jeżdzić Oplem na tymczasowym dowodzie rejestracyjnym przez trzy lata do czasu załatwienia w sądzie własności auta przez tzw.zasiedzenie.
Naprawiłem silnik i parę innych rzeczy wymieniłem wtrysk na gażnik,by móc zamontować instalację gazową.Założyłem sprawę w sądzie nie wiedząc jak długo to potrwa.Pewnego razu wracając z Opola zaczęło coś stukać w silniku,po powrocie rozebrałem silnik,okazało się że jedna z panewek korbowodowych obróciła się,naprawiłem to montując inny korbowód i nowe panewki,za jakiś czas to samo,kupiłem więc drugi silnik(bez głowicy).
Teraz było już dobrze,lecz w pewien wieczór w marcu 1996 wracając w nocy do domu wpadłem w ogromną kałużę za którą był lód,parę obrotów na drodze i rów,uderzenie tyłem w drzewo.Po wyciągnięciu przez ciężarówkę jakoś doczłapałem się do domu.
Ze względu na koszt naprawy musiałem jeżdzić maluchem.Zastanawiałem się nad sensem naprawy Rekorda i tak czas płynął,aż wreszcie przypadkowo trafiłem na stojącą na komisie w Płocku tanią czerwoną setkę,ale o tym w następnej części.