W weekend majowy spotkałem pięknie odrestaurowaną Syrenkę i Warszawę "garbusa".
Coraz mniej takich aut się spotyka, więc postanowiłem je uwiecznić i podzielić się z Wami . Do Warszawy mam wyjątkowy sentyment, gdyż był to pierwszy pojazd z jakim jako dzieciak miałem kontakt. Była nieco kapryśna, ale ja uwielbiałem siedzieć za kierownicą i bawić się w szofera, jak ojciec coś przy niej grzebał. Miałem wtedy kilkanaście lat. Wprawdzie pamiętam to nico przez mgłę , ale jednak, co oznacza iż było to dla mnie dość istotne. Ojciec przesiadł się potem do Skody 1000 MB, potem 100S i 105, Dacia 1310p, a następnie PF 125p. Skody pamiętam jakoś mniej, choć w którejś z nich uczyłem sie na sucho zmieniać biegi (była to albo 100 albo 1000mb) 105 zapamiętałem raczej z pewnego objazdowego wyjazdu po demoludach, gdzie spóźniliśmy się z tranzytem przez ZSRR i wysłali nas do Czopu zapłacić karę. Miasto było normalnie zamknięte dla turystów i bardzo dobrze zaopatrzone, bardzo na tym skorzystałem, bo udało się zakupić rewelacyjne zabawki, oczywiście motoryzacyjne
Nie będę Was dalej przynudzał i zainteresowanych zapraszam do ogladnięcia zrobionych fotek.
PS. Właściciel Syrenki zadbał nawet o oryginalnego pieska kiwającego głową z tamtej epoki - podobno trudny do zdobycia, podkreślał iż nie jest to chińska podróba.
Do tego warto zwrócić uwagę na końcówkę tłumika, to ponoć był hit tuningowy.
Natomiast zdjęcia Warszawy zrobione w "locie" z za kierownicy, więc są jakie są.