Wreszcie nadszedł ten czas. Wszystko już było przygotowane do wyjazdu, wstałem o bandyckiej porze, śniadanie? czort wie co to było? a była godzina pierwsza w nocy. Zjadłem, pasażerkę w postaci mojej kocicy zapakowałem do kontenera z nadzieją, że tym razem pośpi i nie będzie miauczenia po drodze – jak zwykle ze mnie optymista, kotka nie cierpi jeździć autem. Ruszam o 0230. Na drodze pusto, bo kto o tej porze jeździ? Kilometrów szybko ubywało, choć się wcale nie śpieszyłem. Po trzech godzinach lekko za połową trasy mały postój na kanapkę i fizjologię w okolicach Buska Zdrój. O dziewiątej byłem prawie na miejscu, bo najpierw wstąpiłem do kolegi w Muszynie – doktora weterynarii z kotką na odpowiednie szczepienia. Potem to już rzut beretem na działkę - 15 km. Wpadłem na ranczo, a tu drzewo, znaczy śliwka stanęła na drodze, no to zrobiłem z nią porządek. Potem już było lepiej. Urlop spędzam czynnie, znaczy doginam przeważnie w ogrodzie. Już niedługo coroczny spot, zresztą już VIII, zobaczymy kto przyjedzie? Hej.