Koniec lat '90, kolejna godzina kursu na prawo jazdy, manewry na placu. Lanos ma promien skretu tylko ciut mniejszy od ikrausa, a luk jest dosc waski. Instruktor, ze swieta cierpliwoscia, tlumaczy mi po raz kolejny:
- Bierz luk weziej, najpierw obserwuj lusterka, potem obserwuj maske, czy nie zachaczasz slupka, obserwuj prawe lusterko, czy nie zachaczasz slupka. Potem obserwuj lusterka a do tylu patrz zeby zweryfikowac to co widzisz w lusterkach - zobaczysz, dostaniesz kiedys samochod z 3 zaglowkiem i nie dasz rady... Powtarzamy manewr.

Koniec lat '00 Zycie pokazuje, ze jednak musze zrobic kat.B. Jazdy doszkalajace - wjezdzamy na placyk, luk ma promien chyba 2 kilometrow, a zaleta Yariski (chyba jedyna) jest to, ze skreca w miejscu.
Przejezdam bez klopotu luk w obydwie strony, rzucam okiem na instruktora i widze jego glupia mine:
Instruktor:- Noooooooo wieeeeeeec dobrze, ale nie mozesz przejezdzac luku patrzac w lusterka.
Ja: (pelna konternacja) - chyba sobie jaja robisz? To jak niby mam go przejechac?
I: no wiec przepisy mowia, ze masz patrzec do tylu a w lusterkach tylko weryfikowac jak jedziesz
Proboje dwa razy, za kazdym razem laduje poza lukiem na wewnetrznej. Zrezygnowana zupelnie prosze instruktora o podanie mi sposobu "na slupki"

Wrzesien 2011 - odstawiam z kolega auta sluzbowe na parking. Jade astra 3 w hatchbaku. Parking podziemny pod biurowcem - miejsca na manewr tyle co kot naplakal, dodatkowo w roznych dziwnych miejscach wyrastaja slupy konstrukcyjne. Parkuje prostopadle i jak zawsze, wykonuje ten manewr tylem.

Kilka ruchow kierownica, stoje juz tak, ze wystarczy tylko sie cofnac i schowac "nos". Odwracam sie do tylu, zeby zweryfikowac jak daleko mam samochod stojacy za mna - i...
o bogowie... jakis geniusz wymyslil tylne okna wielkosci okretowego bulaja...
Trudno.
Spokojnie koncze manewr posilkujac sie lusterkami bocznymi, z samochodu wychodze zataczajac sie ze smiechu.

Widzisz W.? - mowie do kolegi - wlasnie oblalam luk na egzaminie na prawo jazdy