Temat mojego dzisiejszego wpisu zdaje się być już wyświechtany i opisany pod każdym możliwym kątem. Jednak z mojego doświadczenia wynika, że nie do końca.

Współcześnie nowoczesne samochody wyposażane są w szereg udogodnień w tym również systemów bezpieczeństwa. Kierowcy szczególnie upodobali sobie ilość poduszek powietrznych jako wyznacznik poziomu bezpieczeństwa.

O ile posiadanie niezliczonej liczby airbag-ów na pewno nie zaszkodzi, to brak korzystania z pasów bezpieczeństwa lub ich nieumiejętne wykorzystanie zdecydowanie może pogorszyć nasze rokowania.

Pierwsze pasy bezpieczeństwa opatentowano w USA już 1885 roku, na potrzeby lotnictwa. W Europie dużo bardziej skomplikowane urządzenie w skład którego wchodził pas i sprężyna opatentowano w roku 1909.

Jednak na prawdziwą rewolucję trzeba było czekać do końca lat 50’ XX wieku, kiedy to szwedzki wynalazca, Nils Bohlin opracował dla Volvo trzypunktowe pasy bezpieczeństwa. Sama idea nie była zbytnio rewolucyjna, to co było przyczyną sukcesu tego wynalazku to łatwość użycia.

Bohlin od samego początku twierdził, że pas nie może ograniczać swobody kierowcy i pasażerów, więc za główny cel postawił sobie projekt pasów zapinanych i odpinanych jedną ręką.

Tak powstały , dobrze nam znane, pasy trzypunktowe.
Volvo szacuje, że do dziś uratowały one od pewnej śmierci ponad milion ludzi.

Pierwszym seryjnym samochodem wyposażanym w to rozwiązanie było Volvo PV544, samochód który zrewolucjonizował podejście do bezpieczeństwa drogowego.



Szwecja była pierwszym krajem, który wprowadził obowiązek zapinania pasów bezpieczeństwa na przednich siedzeniach. Posypała się lawina ustaw na całym świecie. W 1961 roku podobne przepisy wprowadzono w USA w stanie Wisconsin . W 1970 roku we Francji, natomiast w Polsce od 1971 roku każde nowe auto musiało być wyposażone w to urządzenie.

Jeśli chodzi o wzrost bezpieczeństwa podczas zderzenia, pasy bezpieczeństwa dokonały rewolucji i nie należy bać się tego określenia.

Co prawda, na czas ich renesansu przypadł również rozwój technologii zwiększających bezpieczeństwo konstrukcji nadwozia, lecz trzeba pamietac, że w nawet w czołgu można pokryć tablice przyrządów zmieżdżonymi narządami wewnętrznymi podczas zderzenia.

Wzrost przeżywalności z zapiętymi pasami jest znaczny. 2,3 raza zwiększa się przeżywalnośc podczas zderzeń czołowych, 1,8 raza podczas zderzeń bocznych i aż 5 razy podczas dachowania.
Głupota ludzka nie zna jednak granic.

Niemal od razu pojawily się głosy dotyczące ograniczania swobód obywatelskich i tezy jakoby pasy zabijały uwięzionych wewnątrz samochodów pasażerów.

Ilu z was zresztą słyszało niesamowite historie, jak to wujek sąsiada waszego kolegi przeżył wypadek bo nie miał zapiętych pasów i został katapultowany przez przednią szybę.

Fantastycznie, pytanie tylko, co znajdowało się przed rozbitym samochodem podczas zderzenia? Stóg siana, jeziorko czy może jeden z tych „dmuchanych pałaców”, które tak cieszą dzieci na festynach.

Niestety w większości przypadków są to drzewa, latarnie lub inne samochody.

A konczy sie to tak (uwaga drastyczne):

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=3iEoo2EemS0

Jako ratownik medyczny mam do czynienia z wieloma wypadkami samochodowymi i ich ofiarami.

Co ciekawe, osoby biorące udział w wypadkach na autostradach i trasach szybkiego ruchu zazwyczaj mają małe obrażenia.

Dlaczego? Przeważnie mają zapięte pasy.
Sytuacja komplikuje się na drogach w miastach czy wioskach.

Tam obrażenia, mimo niedużych prędkości bardzo często są śmiertelne. Dlaczego? „A bo tylko do sklepu jechałem, więc nie zapiąłem pasów” - to niestety jest reguła.


W tym miejscu chciałbym obalić kolejny mit, który mówi o tym, że pasy ratują życie tylko przy małych prędkościach. Z różnych relacji słyszałem o tym, że ratują życie do 50km/h czy też 65km/h.

Owszem, gdy pędzicie 140km/h i z całym impetem udzerzacie w mur nie macie żadnych szans, jednak takie rzeczy nie dzieją się zbyt czesto.

Należy pamiętać, że zanim udzerzymy naszym samochodem w przeszkodę, zazwyczaj prędkośc jest wytracana, czy przez hamowanie czy też „oporną” nawierchnię (trawnik, rowy, krzewy).

Kolejną sprawą jest kwestia pasów bezpieczeństwa na tylnich siedzeniach. Mimo obowiązku ich zapinania, nadal panuje przekonanie, że nie ma to uzasadnienia.

Wyobraźcie sobie jednak, że bierzecie udział w zderzeniu, a za waszym fotelem leży 50kg worek ziemniaków. Ochroni was fotel? Nie. Stelaż waszego siedziska zegnie się jak kartka papieru a wy w najlepszym przypaku zginiecie w miarę bezboleśnie.

Wielokrotnie spotykam się z drwinami ze strony swoich pasażerów tylnej kanapy, na temat uwagi dotyczącej zapięcia pasów. Sprawę ucinam krótko: „zapnij bo nie chce by Twoje zwłoki zabiły tych z przodu”. Działa w 100% przypadków.

Dlaczego o tym piszę? Sam jestem przykładem skuteczności pasów bezpieczeństwa. Dzięki pasom przeżyłem czołowe zderzenie z drzewem w trzydziestoletnim Citroenie GSA, poza tym ciężko sprać kawałki tkanki mózgowej z mojego stroju roboczego...