Samochód od tygodnia w naszej rodzinie i dopiero 200 km.
Citroen od początku bardzo mi się podobał, ale... był samochodem na F! Już byłem zdecydowany na coś zupełnie innego, ale tak dla pewności pojechałem jeszcze tzw. "ostatni raz" do Citroena i stał tam taki sobie w rogu. Ponieważ cała konfiguracja (silnik, wyposażenie, kolor) w 99,5% odpowiadały (chciałem jeszcze ogrzewane fotele, ale cóż) moim oczekiwaniom, a tym bardziej nie trzeba było czekać 3 miesięcy na samochód...

PIERWSZE WRAŻENIA - PIERWSZE DOŚWIADCZENIA
Jeśli ktoś mi powie, że samochodu nie kupuje się oczami, to już nie uwierzę. Francuzi opanowali sztukę projektowania do perfekcji. Porównując wyposażenie choćby z Japończykami (np. Honda Accord 2.0 Comfort), nie trudno o opinie, że we francuzach zabawek od groma i ciut ciut (które to z pewnością zaraz się zepsują ). Ale jak tu się nie oprzeć łatwo dającemu się obsługiwać ekranowi dotykowemu, albo oświetleniu w klamkach, w boczkach drzwi, oświetleniu na nogi, oświetleniu "kameralnemu", "powitalnemu", regulowanym nawiewom w drugim rzędzie, schowkom w podłodze, pod siedzeniami... to naprawdę cieszy, a niekiedy i bawi!
Co do obaw wynikających z obsługi ekranu dotykowego, to kwestia podejścia. W mojej ocenie wystarczy np. ustawić sobie wentylację na tryb auto i od czasu do czasu przestawianie temperatury wg potrzeb nie stanowi żadnego problemu. Z kolei radio/CD/usb można obsługiwać w całości z kierownicy. W kierownicy jest także regulacja tempomatu, telefonu+media, przycisk black-panel i co ciekawe przycisk od włączenia oświetlenia we wnętrzu (Intensive).
Ale tak naprawdę cieszy przede wszystkim przestrzeń. Jako kierowca czuję się tu baaardzo swobodnie. W szczególności nic nie ogranicza mi przestrzeni wokół nóg. Można się zwykle rozsiąść. Pomimo ustawienia fotela w najniższym położeniu, to linia wzroku jest na wysokości innych vanów i suvów, czyli wyżej niż w osobówce. Pozwala to na jeszcze dalsze obserwowanie drogi. W wersjach z automatem można nawet przesiadać się z miejsca kierowcy na miejsce pasażera, nie będąc mistrzem gimnastyki artystycznej. W manualnu sztuka trudniejsza, ale nie niemożliwa. Oddzielne podłokietniki są praktyczne. Co do foteli, to wolę te z Accorda, choć żadnego dyskomfortu w Grandziaku nie odczuwam. W Grandziaku brakuje mi trochę regulowanego podparcia lędźwiowego kręgosłupa. Żeby coś takiego mieć, trzeba wykupić Pakiet Lounge albo wejść w najwyższy poziom wyposażenia Exlusive.

W końcu czas wyjechać w drogę. Otwieranie samochodu i rozruch silnika bezkluczykowe. Wciskamy sprzęgło i przycisk START. Wspomaganie kierownicy obszytej skórą pracuje bardzo lekko, biegi wchodzą bardzo dobrze, ale muszę przyznać, że do mojego ideału Hondy troszeczkę brakuje. Właściwie różnica polega na lekko wyczuwalnym większym oporze przy wrzucaniu biegu, niż ma to miejsce w japończyku. Ale muszę zastrzec, że w Citroenie naprawdę jest OK, być może to kwestia fabrycznej świeżości. We wnętrzu cisza, zawieszenie - ani przednie, ani tylne - nie hałasuje i nie stuka.
Ruszanie i przyspieszanie - właściwie to mam szczęście porównywać Citroena i Hondę o identycznych mocach - po 156KM. Mimo 240Nm poniżej 2000obr./min. w Citroenie w ogóle ich nie czuć, w przeciwieństwie do Hondy, która osiąga tylko ok. 180Nm przy 4600obr./min. Niemniej przyjemność prowadzenia, jak i dynamika są w Citroenie na wysokim dla mnie poziomie.

SPALANIE
Na ten temat jeszcze dużo za wcześnie, ale jak na benzynę i tę moc spodziewam się ok. 8-8,5l po mieście.

PIERWSZE WRAŻENIA BARDZIEJ NIŻ POZYTYWNE!