Nudząc sie potwornie postanowiłem zrobic porządek u teściów w pomieszczeniach gospodarczych. Gratów ze 2tony! Oczywiście wszystko potrzebne Wyrzucałem już ostatnie cary a tu w kącie leży zmasakrowane pudło większych rozmiarów, myśle sobie w końcu znalazłem zapodziane dollary pra dziadka Wytargałem pudło na zewnątrz, rozrywam karton a tu extra miniaturkowy mobilek, teściu mówi, że przywiózł go jego tata z jeszcze ZSRR w latach sześdziesiątych! Myślę sobie kawał historii, szkoda by go było wyrzucic na hasiok. Zabrałem się za odrestaurowanie super wehikułu pamiętającego czasy Cara Miołaja pierwszego Rozkręciłem furke na części pierwsze, przesmarowałem wszystkie części ruchome, koła zastane, wogóle się już nie kręciły, kierownica zablokowana! W końcu nie widziały smaru całe 40lat! Poskładałem wszystko na nowo, kierownica szybko popuściła ale koła nie chętnie chciały sie kręcic, zastane na maxxa! No ale po kilkudziesięciu minutach powoli zaczęły puszczac, myślę sobie jest dobrze Teraz nadwozie, jaki by mu tu strzelic kolorek, żonka zasugerowała czerwony, mi nie bardzo leżał ten kolor, bardziej widziałem go na zielono! Ale żyby żonce pokazac, że jej słowo ważne jest mobilek zyskał dwa kolorki. I w taki prosty sposób wilk syty i owca cała Teściowie wręcz zachwyceni efektem końcowym, odżyły wspomnienia jak to swoje pociechy miały radochę z mobilka, a ja przy okazji nabiłem sobie punktów No ale przecież nie wkładałem tyle serca tylko po to, aby sprawic rodochę teściom! Więc idę po juniora, pokazuję furke a Emila aż zablokowało, jeszcze nie mówi w naszym języku, na razie używa klingońskiego ale takie emocje jakie okazywał jak zobaczył swojego mobilka, to po prostu brak słow aby to opisac a to chyba znaczy że mu sie nowa zabawka spodobała