[Wpis z odzysku]

Gdy majowe listki zielenią zabłysły
Pojawiły znów się o spocie pomysły
I gdzieżby się wybrać pewnie zapytacie
Na tą swą wątpliwość tu odpowiedź macie
W Sandomierzu kwitną przepięknie jabłonie
Trzeba tam pojechać, a więc Francą gonię
Goniłem za szybko poprzez wsie majowe
Myślałem, że czasu trochę tak nadrobię
Tak więc zdziwion wilece ujrzałem kozaka
Co jak Janosik wyskoczył zza krzaka
I suszarkę co ją w ręku swym dzierży
Pokazuje mi wnet. Pewnie chce pieniędzy.
Kara za mój występ była całkiem duża
Ale idźmy dalej żeby nie przedłużać
Na miejsce dowiozłem moje dwie dziewczyny
Gdy już były późne wieczorne godziny
Przyszedł teraz czas na miłe powitanie
A tych co raz pierwszy, na zapoznawanie
Teraz jeszcze tylko uśpimy córeczkę
I zaczniemy wspólnie małą swą imprezkę
Ognisko płonęło i gryzł w oczy dym
A Jarek - gospodarz wiódł w imprezie prym
Wszyscy spotowicze pięknie się spisali
Razem z Jarkiem ucztę przygotowywali
Żarty, opowieści snuliśmy bez końca
Prawie do rana, no i wschodu słońca
Przyszła pora na snu godzin chociaż kilka
Która w łożach miękkich minęła jak chwilka
Na dzień drugi Jarek plan miał obmyślony
I po Sandomierzu wszystkich nas przegonił
Tak więc szybko dzień uleciał cały
A moje dziewczyny żegnać się nie chciały
Ale, że czas mijał wciąż nieubłaganie
Przyszła znowu pora na kolejne rozstanie
Wcześniej droga Ela z nami się żegnała
Czego później sama wielce żałowała
Tak to już niestety na tym świecie bywa
Że wszystko co miłe szybko w dal odpływa
Tak i my niechętnie w kierunku północy
Opuściliśmy Sandomierz by już prawie w nocy
Do domku dotrzeć całkiem utrudzeni
Ale tą wycieczką wielce zachwyceni
Pozostali jeszcze w Sandomierzu goście
A więc Jarek grzecznie cały dzień ich gościł
I spędzili miłą u niego niedzielę
Lecz relacją z tego już się nie podzielę
Bo znam tą historię tylko z opowieści
Ale było miło, dotarły mnie wieści...