Po ostatnio dość częstych wojażach zagranicznych do Czech i na Słowację przyszedł czas na zdecydowanie dłuższą wyprawę. Skuszony zaproszeniem kolegi postanowiłem tegoroczne wakacje spędzić w najgęściej zaludnionym kraju Europy, tj. w Holandii.

Wraz z rozpoczęciem urlopu wyruszyłem w dziesięciogodzinną podróż do Hilversum, położonego nieopodal Amsterdamu. Mimo obaw o własną kondycję oraz stan auta szczęśliwie dotarłem do celu, nie odczuwając nawet zbytniego zmęczenia spowodowanego samodzielnym kierowaniem pojazdu przez całą trasę.

Będąc na miejscu w ciągu 11 dni przemierzyłem Peugeotem 1323 km. Lwią część tego dystansu tworzyły przejazdy lokalnymi autostradami, których jest multum i są darmowe dla turystów. Dzięki rygorystycznym przepisom i wysokiej kulturze jazdy przemieszczanie się nimi stanowi czystą przyjemność, a szybkie osiąganie punktu przeznaczenia wywołuje wrażenie, iż wszędzie jest bardzo blisko.

Dużo gorzej porusza się po miastach. Niezliczona ilość cyklistów posiadających ogromne uprawnienia, ścieżki rowerowe stale przecinające jezdnie, bezustanne ograniczenia prędkości, wąskie uliczki oraz ciasne, przepełnione i drogie parkingi sprawiają, iż chce się stamtąd uciekać jak najwcześniej.

Praktycznie to samo można powiedzieć o belgijskich miejscowościach. Antwerpia zamiast z diamentami kojarzyć mi się będzie z wielkim placem budowy, za przyczyną którego kilkukrotnie w niej zabłądziłem, a nawigacja puściła mnie poprzez główny bulwar w ścisłym centrum metropolii. Jeszcze nigdy nie przedzierałem się samochodem pośród tak licznego tłumu ludzi w asyście uzbrojonych po zęby policjantów.

Królestwo Niderlandów poza wiatrakami, zamkami, serami oraz chodakami przywodzi mi na myśl mocno pokaźne ceny paliwa (sporo wyższe niż w Niemczech), ekskluzywne auta (mnóstwo hybryd i "elektryków"), brak żółtego światła na sygnalizatorze przed zezwoleniem na wjazd (po czerwonym od razu zapala się zielone) oraz doskonałe oznaczenie dojazdów do rond.

Wspomniany w tytule wpisu historyczny moment dotyczący powiększenia przebiegu "207-ki" o jedną cyfrę nastąpił na terenie Republiki Federalnej Niemiec tuż przed przekroczeniem granicy z Beneluksem. Drugi człon nagłówka odnosi się zaś nie do mojego zdrowia psychicznego związanego z tym wydarzeniem lecz nawiązuje do faktu, że 1/4 powierzchni ojczyzny "Oranje" znajduje się poniżej poziomu morza.

Sumarycznie w trakcie trzynastodniowego wyjazdu przesiedziałem za "kółkiem" kilkadziesiąt godzin pozwalających na przejechanie 3286 kilometrów ze średnią przelotową prawie 80 km/h. Potrzebowałem do tego siedmiu tankowań za równowartość ok. 1230 zł. Przeciętne spalanie wyniosło 7 litrów na "setkę", a dzisiejsze 983 kilometry stanowią mój nowy dzienny rekord!

Ponadto wydałem także 36 złotych na płatny odcinek A2 z Poznania do Świecka (do domu wracałem "krajówkami" przez Zieloną Górę) i 20 € za postoje w samej Holandii. Niemniej te należności są zaledwie ułamkiem całkowitego kosztu wycieczki.

Żeby wielokrotnie opisywanej tradycji stało się zadość, calutką drogę powrotną przebyłem z przepaloną żarówką świateł mijania. Do tego doszła również urwana klapka osłony przeciwsłonecznej pasażera, którą finalnie udało się sprawnie i beznakładowo naprawić.