Dzień wolny 7-go czerwca wykorzystałem na relaks za kierownicą i na łonie natury. Ostatnio nie mam za bardzo możliwości na takie przyjemności, więc uczyniłem to z wielką radością.
Tym samym moja Brera zaliczyła dopiero drugą trasę w tym roku, i jestem monotematyczny, ale znów była to Kotlina Kłodzka. Nic na to nie poradzę - mam słabość do tego miejsca

Trasa z Wrocławia do Dusznik, i później powrót z Dusznik do Wrocka, to była bardzo spokojna jazda. Komputer pokładowy tego nie zapowiadał, ale obie te trasy były dla mnie rekordowe pod względem niskiego spalania. Przy tankowaniu wyszło 6,81, a z powrotem jeszcze mniej bo 6,47. Czyli jestem coraz bliżej deklarowanych przez producenta danych o spalaniu 6,0 l/100 km. To co zaoszczędziłem w trasie, nadrobiłem już w samych górach, gdzie spalanie wyszło 2 razy większe, ale przyjemności z wciskania pedału gazu nikt mi nie odbierze
Podczas tej ostrej jazdy w zakrętach miałem też przygodę po której serce mocniej zaczęło mi bić. W pewnym momencie tuż przed maską pojawiła się przebiegająca sarna. Dałem ostro po hamulcach, ale gdyby ta sarna nie była tak szybka, to moje hamowanie na nic by się zdało...
Jeszcze nie zdążyłem ochłonąć po tej sarnie, a przede mną na drodze ukazały się... stojące sobie konie i kucyk, hehe. Także sporo wrażeń. Po takiej ich dawce wyjąłem z bagażnika kocyk, i rozłożyłem się na łące. Wcześniej te konie zjadły mi pół prowiantu, więc byłem trochę głodny, ale fajnie było, hehe...

Niektórzy byli ciekawi jak ja sobie jeżdżę na tych górskich zakrętach, i teraz można sobie co nieco zobaczyć. Filmiki do zobaczenia w profilu auta.

PS. Tydzień wcześniej zrobiłem sobie małą sesję pod Wrocławiem. Kilka fotek jest w tym dzienniku, na więcej zapraszam chętnych do albumu mojej Brery