Wreszcie znalazłem trochę wolnego czasu by przedstawić Wam moją GABLOTĘ. Szczęśliwym posiadaczem zostałem przez przypadek w marcu 2006r. Zimnym piątkowym popołudniem zadzwoniła ciocia ze Szczecina z wiadomością o możliwości okazyjnego kupna starej skody w Stargardzie Szczecińskim. Szybki telefon do właścicielki i w sobotę rano z żoną jechaliśmy z podpoznańskiego Kiekrza do Stargardu. Po otwarciu garażu okazało się, że stoi 100% oryginalna, zadbana, nieco przykurzona setka na czarnych blachach SZC 7217. Jazda próbna była zbyteczna. Miła i wzruszająca rozmowa ze starszą panią, przy herbatce, o niedawno zmarłym mężu, który był drugim właścicielem, o przeszłości tego auta, załatwienie formalności, załadowanie całej masy części blacharskich i mechanicznych i do domu. Kosztowało mnie to 200 zł(dwieście).
Po drodze tankowanie do pełna i radość z jazdy 33 letnim youngtimerem.
Po dokładnym umyciu i oględzinach okazało się, że technicznie wóz jest idealny z przebiegiem 82423 km. To zasługa poprzedniego właściciela, który nie tylko dbał o naprawy bieżące, ale również udoskonalił auto wg. książki z popularnej serii„ Jeżdżę samochodem ”. Dodatkowo zamontowano chromowane halogeny Zelmot, pasy bezpieczeństwa Moravan, radioodbiornik z dodatkowym głośnikiem i odkręcanym batem anteny, zegarowy wskaźnik ciśnienia oleju, alarm, ogrzewaną szybę tył, dwutonowe sygnały dźwiękowe, wykonano pokrowce na siedzenia, pod mocowanie obudowy filtra powietrza dodano dodatkową nakrętkę, aby podczas odkręcania obudowy nie obluzowywać pokrywy dźwigni zaworów, w miejsce śruby mocującej wspornik osłony wentylatora wkręcono reduktor ze smarowniczką do smarowania łożysk osi wentylatora, dla całkowitego zamykania przepustnicy zastosowano dodatkową sprężynę odciągającą. Blacharsko także bez większego zarzutu, pojawiły się bąble na pasie przednim i w okolicach klapki wlewu paliwa, jedyny mankament to lakier. Lakier piecowy, jakim pokrywano skody z biegiem lat płowiał i pojawiły się ślady rdzy, które ktoś niezdarnie próbował zabezpieczyć. Na badanie techniczne udałem się pierwszego kwietnia. Starszy diagnosta przypomniał sobie swoje lata młodości, pogratulował auta i poprosił, żebym dbał o nie.
Samochód użytkowany jest, na co dzień, obecnie ma 91550 km przebiegu. Auto żwawo porusza się czy to w ruchu miejskim, czy na drodze szybkiego ruchu, nie raz wzbudzając zdziwienie przemknąwszy lewym pasem ponad 130 km/h. Zasadniczo wóz użytkowany był przeważnie do pierwszych opadów śniegu, ale zimę 2010/11 auto przejeździło całą, radząc sobie w kopnym śniegu świetnie. Ułatwiają to 14 calowe dość cienkie opony, w dodatku nie zimowe, z kultowym już bieżnikiem OR-36. Jak każde auto, również 100 wymaga podczas prowadzenie pewnego wyczucia. Ma lekki przód i dociążony tył, co podczas jazdy, zwłaszcza na zakrętach, objawia się nadsterownością. Ten sam zakręt zimą i latem pokonujemy w innym stylu. Na śliskiej nawierzchni auto idealnie daje się wyprowadzić z jazdy bokiem, na suchym, kiedy opona trzyma trzeba uważać na znoszenie kół tylnych. Również wrażliwe jest na silne podmuchy boczne. Spalanie średnie oscyluje ok 7-7,5 l /100 km podczas jazdy z prędkością 90 km/h. Z doświadczenia wartość ta jest idealna do przyjemnej jazdy. Do silnika stosuję olej mineralny Castrol. Nie mogę potwierdzić opinii, że „silnik bierze olej”. Nie mam z tym problemu. W ciągu 6 lat oprócz wymian olejów, smarowania, mycia i polerowania w aucie wymieniłem przeciekający z tyłu wężyk gumowy paliwa, pióra wycieraczek, urwany chlapacz, przeciekającą nagrzewnicę, halogeny Zelmot na czechosłowackie PAL, wszystkie elektryczne części polskie na czechosłowackie, błotniki przednie, pas, maskę. Dostępność części eksploatacyjnych, jak również nie wygórowane ceny, nie nastręcza problemów przy naprawach bieżących i poważniejszych. W ciągu kilku lat nagromadziłem sporo oryginalnych części zamiennych, prospektów, literatury, gadżetów. Z ostatnich ciekawszych udało się okazyjnie zakupić 5 felg aluminiowych Meteor II w bdb stanie z oponami 185/70 R13, pasują idealnie. W Polsce zakup oryginalnych felg 4x130 to nie lada gratka. Na aukcji w Czechach udało się wylicytować brelok do kluczyków z epoki. W zestawie z kluczykami do stacyjki, drzwi, anteny i fabryczną blaszką prezentuje się idealnie. Od dłuższego czasu kompletuję fabryczne wyposażenie torby narzędziowej . Brakuje mi jeszcze kilku kluczy z logotypem strzały. Obecnie auto oczekuje na kompleksowe lakierowanie nadwozia. W przyszłym roku stuknie czterdziestka i myślę ,że należy się jej.
Kilka podstawowych danych technicznych i ciekawostek.
Škoda (czytaj SZKODA) S100L typ 722 rocznik 1973.Wyprudukowano 217767 sztuk w latach 1969-77.
VIN 137193,nr silnika 136265.
Pierwsza rejestracja 25.01.1974
R4,OHV, 68x68 mm, 988 cm3,chłodzony cieczą, napęd tylni.
Moc 32Kw(43KM) przy 4650 obr/min, moment obr 75 Nm przy 3000 obr/min.
Wymiary 4155/1620/1380 mm, masa własna 770 kg.
Ogumienie 155-14, zbiornik paliwa 32 l.
V-MAX 125 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h 24 s, zużycie paliwa 7,6 l/100km.
Wersję DE LUXE odróżnia od podstawowego modelu kilka detali:
-przednie siedzenia anatomiczne z materiału
-miękka wykładzina dachu z poliuretanu
-dywaniki welurowe
-wielowarstwowe, klejone szyby
-czarna deska rozdzielcza
-podszybiem z przetłoczeniem
-lusterko dla pasażera w daszku przeciwsłonecznym
-aluminiowe listwy ozdobne progów, rynienek
-aluminiowe ozdobne słoneczka kół
-listwa przednia z czarnym pasem
-napis de luxe pod listwą
-elektryczny spryskiwacz szyby
Škoda(czytaj SZKODA) 100/110 w dniu premiery we wrześniu 1969 była bardzo nowoczesnym autem. Model jest modernizacją modelu 1000MB, po którym przejęto tylko zasadniczą koncepcję budowy, czyli silnik ze skrzynią z tyłu, napęd tylni i sam silnik. Z wprowadzonych ciekawszych rozwiązań należy wymienić:
-hamulce tarczowe przednie typ PAL-AB na licencji Dunlop z samoczynną regulacją luzu
-dwuobwodowy układ hamulcowy
-możliwość mocowania pasów bezpieczeństwa dla 5 osób
-zestaw wskaźników zbudowany z użyciem obwodów drukowanych
-konektorowe złącza
-półprzewodnikowe, termistorowe wskaźniki temperatury silnika i poziomu paliwa
-4 stopniowy przełącznik wycieraczek, cykle 75,35,15 lub 6 wahnięć/min (pierwszy raz na świecie seryjnym aucie)
-w zależności od zaparkowania można włączyć światła postojowe tylko lewe lub tylko prawej strony łącznie z oświetleniem tablicy rejestracji
-blokadę tylnych drzwi
Dane techniczne jak i wyposażenie aut Škoda (czytaj SZKODA) 100/110 typ 722 mogą się nieznacznie od siebie różnic. Wynika to z tego, iż czechosłowaccy inżynierowie co miesiąc usprawniali mniej lub bardziej swoje auta. Auta serii 29 z 1971r różnią się błotnikami przednimi z kolejną z roku 1972.Tylko pomiędzy kwietniem 1973,a kwietniem 1975 było 8 serii wozów (od 38 do 45). Z bardziej widocznych zmian zaistniały od sierpnia 1971r:wywietrznik w tylnym słupku, zmiana oszklenia tylnych okienek uchylnych, zmiana kotwiczenia pasów bezpieczeństwa, zmiana konstrukcji drzwi, inny wystrój deski. Od połowy 1972r wprowadzono klamki kasetowe typu BOMORO, a od sierpnia opuszczane okna tylnych drzwi ,ale tylko na życzenie. W międzyczasie zmieniono emblematy z plastikowych i chromowanych na błotnikach na plastikowe bardzo podatne na słońce.
Mam nadzieję ,że choć trochę przybliżyłem laikom ,a może również szczęśliwym posiadaczom bardzo fajne i proste w obsłudze auto jakim jest czechosłowacka Škoda.

Na wstępie PRZEPRASZAM wszystkich oglądających za katastrofalną jakośc zdjęc.
Robiłem je kilknaście lat temu,analogiem pod wieczór,potem zeskanowałm do mojego kompa.
Nigdy nie myślałem,że wrzuce je kiedykolwiek na nasz lub jakiś inny portal!
Postanowiłem jednak to zrobic,by pokazac ,że takie auto też istnieje,a przyznacie,że jest ciekawe i co ważne mam do niego pewien sentyment.


To było moje pierwsze auta.Prawdziwa amerykańska bryka.Kultowa pierwsza generacja Falcon Econoline w wersji mikrobus,8 osobowy.W latach 70 jeździł nim jakiś pracownik ambasady prawdopodobnie w Poznaniu.W latach 80 służył jako dostawczak.Potem długo stał i trafił do mnie.Miałem zamiar go odrestaurowac,ale pomysł upadł.Auto nie posiadało oryginalnego silnika.6 cylindrów i 170 cali3(2783 cm3)w benzynie to była masakra w dobie kryzysu paliwowego w PRL,więc włożono skromne 2 litry w ropie(60km)Mercedes-Benz.Auto nie posiadało szyby czołowej,klosza lampy tył,tylnego zderzaka,dokumenów,kluczyków.Przerobiono też układ wydechowy.Oryginalny kolor biały zastapiono szarym.
Oryginalny natomiast był wygląd zewnętrzny auta,deska,kołpaki,emblematy,kierownica,siedzenia,wycieraczki,co najciekawsze 3 biegowa skrzynia fordowska,która zespolono z silnikiem MB.
W Europie auto jest praktycznie nie znane.Za oceanem natomiast ma wielu sympatyków zrzeszonych w wielu klubach.W latach produkcji był naturalnym konkurentem sprowadzanego z Europy VW T1.Cały czas można dostac do niego nowe częsci.Jest chętnie restaurowany lub modyfikowany.