Mikrusa wypatrzyłem pewnego listopadowego dnia na jednej z ulic na warszawskich Bielanach. Stał sobie po prostu na parkingu, a ja zobaczyłem jego zadek kiedy wykonywałem lewoskręt. Kilka dni później, jadąc znów tą ulicą natrafiłem na Nissanka w ruchu. Tym razem zobaczyłem najpierw przód, który był lekko przetrącony po jakiejś kolizji. Szybko zawróciłem i dogoniłem jak się okazało, kierowniczkę. Podczas oczekiwania na zmianę świateł na skrzyżowaniu uzyskałem od niej numer telefonu. Kilka dni później zadzwoniłem i zapytałem, czy bylaby skłonna sprzedać autko.
Powiedziała, że się zastanowi. Za jakiś miesiąc oddzwoniła i powiedziała, że może mi Nissana sprzedać. Umówiliśmy się na spotkanie, gdzie poznałem z grubsza historię kolizji i cenę, za jaką Mikrus zmieni właściciela.

Cena była korzystna, podobnie jak ogólny stan auta, który można ocenić na dobrą czwórkę z plusem.

Tym sposobem stałem się właścicielem złotej Micry z przebiegiem niecałych 83 tysięcy kilometrów :)
Auto wymaga drobnej naprawy frontu, do wymiany są dwie lampy, zderzak oraz chłodnica. Pas przedni nie ucierpiał. Nissanek zapala z pierwszego obrotu rozrusznika i ma książkę serwisową oraz nowe opony.

Mikrus został tak załatwiony przez wnuczka owej Pani, który wraz z kolegą, po solidnej dawce GTA, wyruszyli szerzyć krucjatę na ulicach Warszawy. Trochę im nie poszło, jak widać :)

Ucierpiala niestety także przednia szyba, jeden z gagatków przywalił jej "z dyńki" podczas kolizji.

Mam nadzieję, że zaprzyjaźnimy się na dłużej, rokowania jak na razie są dobre, a warunków warsztatowych wymaga jedynie wstawienie przedniej szyby.

Siedem lat trwało, zanim trafiłlo do mnie. W międzyczasie gniło pod blokiem. Niestety. Zostało wyrwane ze szponów zgniatarki dosłownie w ostatniej chwili! Było niejezdne, ale ten stan uległ zmianie i auto już jeździ :-)

Bożenę wypatrzyłem 23 sierpnia bieżącego roku na jednej ze stron z ogłoszeniami o sprzedaży aut.
Była godzina 14.30 i szykowałem się właśnie do weekendowego wyjazdu ze znajomymi na działkę. Wykonałem telefon do nich, aby potwierdzić spotkanie. Po skończonej rozmowie wszedłem na portal ogłoszeniowy i zastosowałem ten sam co zawsze filtr: "TOYOTA do 1997".
Wyskoczyło kilka wyników, wśród nich ten z Bożeną. Nie wierzyłem własnym oczom. Takie auto pojawiło się właśnie teraz, kiedy przed chwilą już umówiłem się z paczką...
Czysta złośliwość losu, przecież na ten model choruję już od baaardzo dawna, miałem nawet kiedyś takie autko, niestety w stanie agonii. Miałem akurat odłożoną potrzebną kwotę. Jak pech to pech.
Zadzwoniłem jednak do sprzedawcy, ustaliłem, że ogłoszenie jest wciąż aktualne. Najchętniej sprzedałby je jak najszybciej, ale skoro nie mogę podjechać teraz, to on może poczekać. Przeprowadziliśmy jeszcze kilka męskich i szczerych rozmów, ustaliliśmy warunki transakcji. Były one bardzo korzystne, za co dziekuję Sprzedawcy, że wykazał się cierpliwością i zrozumieniem tematu :)
Koniec końców jadąc służbowo na Śląsk, przybyłem po drodze do Katowic, gdzie na jednej z ulic czekała na mnie srebrna Corolla.
Auto okazało się być w całkiem dobrym stanie i wg. słów właściciela było gotowe do drogi. Zrobiliśmy krótką rundę po okolicy, auto przyspieszało, skręcało, hamowało i trąbiło. Dokładnie tak jak to było zaznaczone w opisie ogłoszenia :)
Miało także OC i BT.
Po czynnościach formalnych wsadziłem za kierownicę swojego tatę i pomknęliśmy dalej autostradą w kierunku Wrocławia.
Podczas podróży Toyota dotarła do Kędzierzyna-Koźla, skąd wróciła do Katowic i dalej do Warszawy. Miała więc bojową zaprawę od razu po zakupie :)
Bożena, pomimo drobnych niesprawności związanych z nastawami zapłonu i gaźnika raźno pomykała "gierkówką'. Zadowoliła się także minimalnymi ilościami paliwa.
Zakup uważam za udany, auto jest dynamiczne, pakowne (kombi!) lekko się prowadzi.
Toyota została zakupiona w tajemnicy przed Żoną :-)
Kiedy jednak już ją zobaczyła, powiedziała: "O Boże...", stąd autko dostało ksywkę "Bożena", w nawiązaniu do serialu "Zmiennicy" gdzie jeden z bohaterów, widząc swoją żonę powiedział właśnie "O Boże....... O, Bożena!", kiedy ta nakryła go w niedwuznacznej sytuacji...
Kto jest ciekaw jak to wyglądało, niech wpisze na YouTube hasło: "Zmiennicy Bożena"
Mam nadzieję, że to auto zostanie z nami na dłużej, w końcu tyle na nią czekałem :-)

Żona polubiła się z Bożeną od razu, do tego stopnia,że zadecydowała nią jeździc! Jak to dobrze mieć taką Żonę!

UPDATE: Auto zmieniło ksywę, od teraz nazywa się po prostu "Koyota".
Dlaczego tak? Jest to po prostu zbitka słów TOYOTA i KOMBI, a powstała w wyniku mojego przejęzyczenia :)

Pod koniec września bieżącego roku stałem się właścicielem Toyoty Corolli DX. Auto wyprodukowane w Kanadzie na amerykański rynek w 1995 roku, przez rok rezydowało w Nowym Jorku, aby w końcu w roku 1996 trafić do Polski. Od tego czasu miało jednego właściciela. Przebieg w momencie kupna to 52000 mil, czyli około 84000 km. Samochód w stanie salonowym. Jeździ jak nowy. Wyposażona w dwie poduszki powietrzne, cztery elektryczne szyby, klimatyzację i dobre (!) fabryczne nagłośnienie. Silnik 1800 ccm spięty z automatyczną, czterobiegową skrzynią biegów. Jazda tym samochodem to prawdziwy relaks :)

Suzuki Alto SS80, kupione w Łomży, gdzie trafiło przez Szczecin z Poznania :-)
Mały, ciekawy pojazd. Gabaryty "Malucha" ale o wiele lepsze walory użytkowe. Pojazd trafił do mnie w stanie agonii, jednak pracujemy nad tym aby odzyskał choć cień dawnej świetności!

Fotka "za kratami" która wkleiłem, pokazuje jak zobaczyłem auto po raz pierwszy, kiedy przyjechałem je oglądać z zamiarem kupna.

Z zakupem tego autka wiąże się ciekawa historia, którą opiszę niebawem.

Samochód dostał nowe wahacze, amortyzatory z tyłu, tarcze hamulcowe oraz klocki, końcówki drążków, odnowiono lampy tylne i przednie, pojawiły się nowe pokrowce na fotelach, w garażu czekają nowe opony. Aktualnie auto oczekuje w warsztacie na wymianę sprzęgła oraz poprawki przy silniku.

Spalanie, pomimo rozregulowanego gaźnika to 5 litrów na 100 km!

Powitać!
Siakoś tak wyszło, że tydzień temu kompletnie przypadkowo stałem się właścicielem Mazdy 323 w wersji "P", czyli Practical. Auto należało od dawna do mojego kolegi, który już jakiś czas temu zarzucił jej użytkowanie. Teraz rozmyślał nad jej złomowaniem. Zaproponowałem, że mogę ją od niego odkupić, zastrzegając, że nie dam wiele, bo tak naprawdę interesują mnie z niej tylko felgi. Zaproponowana "z głupia frant" kwota przypasowała koledze i tym sposobem auto zmieniło właściciela :)

Nie wiem jeszcze, jakie będą jej dalsze losy, wiem natomiast, że z każdym kilometrem podoba mi się ona coraz bardziej. Jest już co prawda trochę zmęczona życiem, ale w sumie sprawia wrażenie, że będą z niej ludzie… Pożyjemy - zobaczymy, tymczasem zapraszam do galerii :)

Wrzucam jedno zdjęcie. Więcej nie warto. Kupę wsadzonej kasy, w sumie bez sensu. Samochód wredny i niewdzięczny. Jedynym jego plusem było to, że miał kopa. Na zdjęciu razem z 480ES, które po reanimacji mechanicznej działa wyśmienicie. Ten był oporny pomimo moich najszczerszych chęci.

Ten oto luksusowy sedan należał do mojej znajomej. Miał iść na złom. Za kilka banknotów z Jagiełłą, pojazd wraz z dokumentami i ekspresem do kawy w bagażniku, stał się moją własnością. Wyposażony w pełną elektrykę oraz klimatyzację. Tym sposobem upiekłem dwie pieczenie na jednym ogniu. Mam stare auto wyposażone w nowoczesne gadżety, które tak lubią kobiety.

Fajny "kanciak" z tamtych lat... Kupiona za grosze, nigdy nie doczekała się remontu. Paliła "od strzała" do samego końca.

Wspanialy przyklad samochod stworzonego przez inzynierow dbajacych o prostote i maksymalna trwalosc!!!

Przebieg 607000 km mowi sam za siebie :-)

Żartobliwa ksywka auta wzięła się stąd, że dymił on podczas wyprzedzania jak prom "Stefan Batory" przy wychodzeniu z portu :-)

Rok produkcji 1986. Model '87. Wyprodukowany 14 sierpnia 1986 w fabryce Volvo w Born. Jeden z pierwszych egzemplarzy, które zeszły z taśmy po rozpoczęciu produkcji fabrycznej. Sprzedany po raz pierwszy 1 października 1986 przez Volvo Automobiles France. Po różnych perypetiach trafił w 1992 roku do Polski. Użytkowany przez osobę, która go sprowadziła do roku 2000. Następnie sprzedany. Zanim trafił do mnie miał jeszcze sześciu właścicieli.
Zakupiony z przebiegiem 158776 km. Przebieg na dziś to 171256 km.
Wszystko seryjne i takie ma być. Może skuszę się na sprężyny JAMEXa -30 mm
Na założenie czeka Turbo-lip, czyli fabryczny przedni spojler od wersji Turbo
SilnikB18E. Najlepszy silnik jaki był montowany w 480, oprócz B18FT czyli TURBO. Niestety w późniejszych latach górę wzięły normy spalin EURO.
Przy przebiegu 165200 km wymiana uszczelki pod głowicą, paska rozrządu, pompy wody, rolek rozrządu, delikatna modyfikacja głowicy polegająca na planowaniu i polerowaniu kanałów ssących, wymiana wtryskiwaczy (od BMW 635CSi) regulatora ciśnienia paliwa, kopułki i palca rozdzielacza
Ergonomia bez zastrzeżeń. Plastiki we wnętrzu słabej jakości.
Zawieszenie seryjne. Zmienione na nowe wszystkie elementy metalowo gumowe. Założono sportowe amortyzatory z przodu. Nastąpiła także zmiana tulei wahacza, sworzni wahacza, gum stabilizatora, końcówek drążków, tarcz hamulcowych z przodu i z tyłu, klocków hamulcowych, łączników stabilizatora z przodu i z tyłu. Przydałaby się jeszcze rozpórka kielichów.
Radia brak :-)
Perspektywy: Uzupełnienie wszystkich braków/uszkodzeń powstałych w wyniku eksploatacji, poprawki blacharskie, (błotniki przednie już czekają), nowy lakier na całym aucie

Plusy pojazdu:
Elastyczny silnik, świetnie zestopniowana skrzynia. 1 bieg - 0-50 km/h, 2 bieg - 15-90 km/h, 3 bieg - 30- 120 km/h, 4 bieg - 50-150 km/h, 5 bieg - 60- --- km/h