JJ dostałem od babci. Od dwóch lat stał w garażu i potrzebował trochę miłości, a, że jako świeżo upieczony technik informatyk znam się na mechanice samochodowej od razu zabrałem się do pracy :). Do tej pory wlałem w niego hektolitry potu oraz kapkę :) benzyny. O maluchach można wiele im zarzucić, ale ja, jako polak z sentymentem wspominając dalekie podróże w tym samochodzie z rodzicami, po prostu uwielbiam nim jeździć

Mazdę kupiłem za 700 zł w stanie który przekroczył moje najśmielsze oczekiwania, oczywiście nie była igiełką ale co do pracy zawieszenia i silnika nie było do czego się doczepić. Gdy pierwszy raz zasiadłem za kierownicą "Madzi" zaskoczyły mnie jej właściwości jezdne, niesamowicie trzymała się drogi. No i oczywiście to otwierane przednie lampy... miłość od pierwszego wejrzenia.

Mój polonez był samochodem który jak dotąd dał mi najwięcej frajdy. Samochód kupiłem od starszego pana który dbał o niego lepiej niż o swoją żonę o której nie wyrażał się najlepiej. Poldek nie posiadał wspomagania ale absolutnie mi to nie przeszkadzało. Naprawdę żałuję, że musiałem go sprzedać ale niestety nie było mnie stać na jego utrzymanie. Bycie uczniem to ciężka sprawa finansowa:)