Alfa Romeo 156 to model, który uratował tę włoską markę przed zniknięciem z rynku. Samochód debiutował w 1997 roku, zdobywając tytuł Car of the Year 1998 i przebojem podbijając serca klientów.

Alfę 156 produkowano aż do 2007 roku, w 2002 roku przeprowadzono poważny lifting, zmieniając przednią część nadwozia, kształt błotników oraz deskę rozdzielczą (pod szybą pojawił się komputer).

W początkowym okresie większość sprzedawanych samochodów napędzana była silnikami benzynowymi typu TwinSpark (dwuświecowe). Cierpiały one na problemy z wariatorem (zmieniacz faz rozrządu), który swoje zużycie objawiał głośnym klekotaniem chwilę po zapaleniu. Ostrożnego podejścia wymaga również rozrząd - paski potrafią zerwać się przy przebiegu 50 tys. km.

Z biegiem czasu jednostki benzynowe były wypierane przez diesle. Wykonane w technologii common-rail wysokoprężne silniki 1.9 i pięciocylindrowy 2.4 cieszyły się lepszą opinią niż „benzyniaki”. Na uwagę zasługuje również jednostka benzynowa 2.5 V6, której w zasadzie jedynym minusem jest wysokie zużycie paliwa. Silnik ten w 2000 roku uhonorowano tytułem Engine of the Year.

Niezależnie od silnika Alfy 156 mają problemy z zawieszeniem, które na polskich drogach zbyt szybko ulega zużyciu. Sytuacja pod tym względem polepszyła się dopiero w egzemplarzach poliftingowych. Pojawią się również drobne, ale dokuczliwie usterki układu elektrycznego (np. błędy poduszek, czy sygnalizowanie awarii, których nie ma).

Alfy 156, jak wszystkie modele tego producenta, szybko tracą na wartości. Dlatego samochody te, otoczone nimbem sportowości, często trafiają do młodych kierowców o gorących głowach. Stąd wybrany egzemplarz należy dokładnie sprawdzić pod kątem wypadkowości - szczególnie wiele aut uderzonych było z przodu.

W 2004 Alfa Romeo wprowadziła na rynek wersję Crosswagon - samochód z napędem na 4 koła, z nadwoziem kombi. W stosunku do zwykłej wersji, auto jest podniesione, ma kilka "offroadowych" wstawek typu aluminiowa płyta pod silnikiem, chromowane progi, większe koła. Jeżeli chodzi o napęd, mamy tutaj do czynienia z "prawdziwym" AWD, tzn. za rozdział momentu pomiędzy osiami odpowiedzialny jest dyferencjał TorSen typ C. Crosswagon dostępny był tylko i wyłącznie z silnikiem diesla 1.9 JTDm o mocy 150 koni, który doskonale sprawdza się w wersji przednionapędowej, jednak tutaj jest za słaby na masę 1530 kg i zwiększone opory przeniesienia napędu 4x4. Dodatkowo większa waga okupiona jest również zwiększonym zużyciem paliwa.