Od zawsze chciałem kanapę Babci Jane z wajchą automatu przy kierownicy. Przez długi czas miał to być Ford Crown Victoria i służyć do jazdy na odzień. Ale w końcu nic z tego nie wyszło a Caprice pojawił się przypadkiem. Zdjęcia widziałem kiepskiej jakości, zrobione chyba tosterem jak auto wyściubia nos z garażu w dalekiej Holandii. Ogłoszenie nie było na żadnym portalu, jeden z użytkowników forum aut amerykańskich rzucił, że może się pozbędzie swojego. Miał być stan bardzo dobry, można wracać na kołach i taki był mój plan. Pojechałem, przejechałem się dookoła komina, obejrzałem i kupiłem. Istotnie stan oryginalny zachowania, nigdy nie odnawiany co na Caprica jest wyjątkiem ale o tym później. Zatankowałem 70 litrów benzyny bo już była rezerwa czyli ok 30 litrów w baku:) i pojechałem do kraju. Po drodze stanąłem na parkingu, żeby zadzwonić powiadomić rodzinę, że auto kupiłem i nim wracam. No i już z tego parkingu nie wyjechałem bo auto nie zapaliło.
Paliła się co prawda kontrolka Check Engine ale uznałem że to pierdoła. Nie miałem narzędzi, zapadał zmierzch i w dodatku weekend a ja stoję na północy Holandii na jakimś zadupiu.
Na szczęście dzięki pomocy znajomej wsiadłem pociąg, dojechałem na południe i nazajutrz poleciałem samolotem do PL. Po auto wysłałem lawetę i przyjechało kilka dni później. Okazało się, że check engine powodował czujnik temperatury, który był uszkodzony i auto myślało, że jest -30 na dworze i zalewało się paliwem. Sumarycznie laweta wyszła zapewne taniej.
Po wymianie świec, kopułki, kabli, czujnika i opon samochód jeździ do dziś. Zregenerowałem w zeszłym roku też skrzynię biegów ale nie dlatego, że była zużyta tylko 30 letnie uszczelnienia szlag już trafił i auto znaczyło teren ATF-em.
Caprice były takimi amerykańskimi Polonezami, zbudowane jak czołg i dość niezawodne co poskutkowało tym, że nikt się z nimi nie pieścił jak z Cadillacami i jeździły dopóki im same koła nie odpadły. Stąd pomimo niegdyś częstego występowania, większość aut skończyła na złomie i znalezienie obecnie auta w oryginalnym, dobrym stanie jest dosyć trudne.
Silnik to 5.0 V8 z dość rzadko występującym w tej generacji pierwszym wtryskiem
paliwa typu TBI. Ma 171 koni i w zasadzie jest mu wszystko jedno czy na pokładzie jest jedna osoba czy sześć bo przyspiesza tak samo, rzadko wchodząc powyżej 2 tys obrotów na minutę a na spokojnej trasie się kręci ok 900-1000 obr. paląc przy tym 11 litrów. W pierwszym roku to był mój daily ale potem uznałem, że szkoda go ciorać w zimie i niszczyć. Zatem pozostał autem letnim. Z tego samego powodu nie wracam chwilowo do pomysłu Crown Victorii jako daily bo parkowanie w ciasnym mieście autem które ma prawie 5,5 metra i szerokości prawie 2m jest mordęgą pomimo, że nie mam z parkowaniem problemów.