Mając przyjemność pracy w jednym z salonów renomowanej marki w pewnym momencie zapadła decyzja budowy nowego salonu a mi zaproponowano zmianę stanowiska.Nowy salon miał powstać na tak zwanych rogatkach miasta a dodatkowo dość daleko od obecnej siedziby.Moją rolą było zajęcie się ogólnie mówiąc zaopatrzeniem co z kolei niosło za sobą pokonywanie dość dużych czasami odległości czy jazdy od jednego kontrahenta do kolejnego.Firma poza sprzedażą aut fabrycznie nowych,prowadziła także plac z autami używanymi.Naturalnie nie liczyłem na to że do wykonywania swoich zadań dostanę nowe auto ale gdy szef wręczył mi dokumenty i kluczyki od stojącego na placu Fiata,rozłożył mnie na łopatki!Były naturalnie przypadki że jadąc gdzieś na jakieś pertraktacje czy rozmowy na tak zwanym wyższym poziomie ,brało się jakieś nowe demo bo czego by nie mówić o tym aucie,powoli bo powoli ale odjeżdżały już raczej do przeszłości.Były to bardzo proste i wcale nie skomplikowane konstrukcje a dodatkowo jak weźmiemy pod uwagę że dostępność części w okresie schyłku tej marki była omal stu procentowa,to jeżeli ktoś dbał o samochód to przedłużał mu życie.Zachodzące jednak przemiany dosłownie w mgnieniu oka dokonały takiej degradacji tej marki że dziś widząc coś podobnego na ulicy,zakładamy natychmiast że właściciel albo na przysłowiowego kota albo jest numizmatykiem i fascynatem tej marki.Taksówkarze pouciekali w Polonezy a po odwilży,tracąc pracę w jedynie słusznych służbach,podostawali odprawy i przesiedli się w Mercedesy sprowadzane z Zachodu i to na preferencyjnych zasadach.To był wręcz fenomen w tamtym czasie i aż dziw że nikt się tym nigdy nie zajął,nie opisał i nie rozliczył.Szkoda że cała reszta tracących pracę nie miała takich szans.Odprawy,samochody i głównie bardzo chłonny rynek taksówkarzy który w niektórych miastach wzrósł nawet o kilkaset procent.A wszystko dzięki układom i naszej ukochanej motoryzacji. Tak czy inaczej,pamiętam że wysłużone Fiacisko którego dnia wyzionęło po prostu ducha a jako że w firmie figurowało jako środek trwały,pod płotem dokonało żywota w oczekiwaniu spisania na straty.Kolejnym etapem była laweta i wywóz na składnicę złomu.Nikt nie płakał.