Moja historia ze Skodą zaczęła się praktycznie od urodzenia (9 lutego 1993). Skoda 105l biała (data odbioru 10 grudnia 1986) to samochód, którym Mój Dziadek przywiózł mnie ze szpitala do domu. Również na pierwsze w życiu wczasy (Chałupy 1994) pojechaliśmy tą Skodą. Dziadek specjalnie zamontował do niej pasy z tyłu, żebym mógł bezpiecznie jeździć w foteliku. W załączniku dam swoje zdjęcie w niej z wakacji w 1996, kiedy miałem 3 lata. Z ogromnym sentymentem wspominam ten samochodzik, niestety kiedyś przyszedł czas ją sprzedać. I tak dzielnie służyła nam przez 14 lat, co jak dla Dziadka, który w PRL-u zmieniał samochody co 3-4 lata było bardzo długo
Strasznie po niej rozpaczałem i długo nie mogłem się z tym pogodzić, jak 24 czerwca 2000 została sprzedana.
Dziadek rozważał wtedy zakup Skody Felicii, niestety zdecydował się na Fiata Uno, co uważam, że było błędem.
Nigdy nie lubiłem tego Fiata, który z wyjątkiem nieco lepszych osiągów, nie był w niczym lepszy od Skody 105l. Już wtedy postanowiłem, że zaraz po zrobieniu prawa jazdy kupię sobie dokładnie taką Skodę, jak miał Dziadek. Niestety czas nieubłaganie płynie naprzód i Skody te zaczęły znikać z ulic, z roku na rok było ich już coraz mniej.
Wreszcie Dziadek zdecydował ię na kolejną zmianę samochodu (2008), tym razem uparłem się, że namówię go na Skodę, co nie było zresztą trudne, bo też ma sentyment do tej marki. Dzięki temu 3 kwietnia 2008 roku odebrał nowiutką Skodę Fabię Sedan w kolorze niebieskim (silnik 1400cm 80KM), z klimatyzacją, w atrakcyjnej cenie.
Bardzo polubiłem ten samochodzik, ale nie zamierzałem zrezygnować z zakupu własnego po zrobieniu prawka. Nadal marzyłem o Skodzie 105l, jednak ze względu na wiek najmłodszych egzemplarzy wynoszący 20 lat (ostatnie egzemplarze opuściły fabrykę w grudniu 1990 roku) musiałem zdecydować się na coś nowszego i mniej awaryjnego. Wybór nie był trudny, ponieważ nie uznaję innych marek niż Skoda, więc trzeba było tylko znaleźć nowszy model. Favorit mi się niezbyt podobała, a jej trochę unowocześniona wersja czyli Felicja jest bez porównania ładniejsza.
Postanowiłem kupić egzemplarz z końca produkcji, żeby mi jak najdłużej posłużył i już na jesieni 2010, zaraz po rozpoczęciu kursu na prawo jazdy, zacząłem szukać ogłoszeń sprzedaży wymarzonej Skody. Znalazłem bardzo ładną w Sieradzu (mieszkam w Warszawie) i już byłem umówiony na odbiór, kiedy okazało się, że Skoda nie może zapalić, czego powodem było zamarznięcie płynu chłodniczego i uszkodzenie sinika. W takiej sytuacji czekał ją poważny remont i została wycofana ze sprzedaży. Swoją obecną Skodę znalazłem w Walentynki w nocy, po powrocie ze spotkania ze znajomymi. Tak mi się spodobała, że od razu pobiegłem do Dziadka, który też jeszcze nie spał, by mu ją pokazać. Na drugi dzień zadzwoniłem do właściciela, którego aktualnie nie było w Warszawie, więc umówiliśmy się dopiero na 18 (piątek). Pojechaliśmy na obejrzenie we czterech (ja, dziadek, wujek i jeden mój kolega, który super zna się na samochodach i sam miał kiedyś Skodę, którą remontował). Po oględzinach byłem już zdecydowany jednak zapłaciłem jedynie zaliczkę, gdyż nie miałem wówczas czasu dla Skody, ponieważ na drugi dzień wyjeżdżaliśmy na narty, więc lepiej, żeby postała w garażu. Na feriach się rozchorowałem, przez co dzień wcześniej wróciliśmy do domu, ale dzięki temu w następną niedzielę (27 lutego mogliśmy już odebrać Skodę). Pojechaliśmy tam z Dziadkiem, autobusem, gdyż nie miałem jeszcze prawa jazdy, więc Dziadek musiał ją sam przyprowadzić.
I tak też pod koniec lutego byłem bardzo szczęśliwy, gdyż stałem się posiadaczem rocznika 2000 z przebiegiem 82 000 km i z blachą na 5 za jedyne 5 000 złotych. Skoda ma śliczny czerwony lakier, który błyszczy się jak nowy, ponieważ właściciel regularnie polerował ją woskiem konserwującym. Jest to wersja 1300cm 68KM z instalacją LPG z 2003 roku (faktury), z oponami i bagażnikiem na dach. Zdjęcia zrobione u nas pod blokiem w dniu zakupu. Jeszcze nic przy niej nie robiłem, planuję zachować ją w stanie oryginalnym, dokupiłem jedynie czarne dekielki na koła.