Moje drugie auto. Całkiem fajne, wygodne, nawet nawet zadbane jeśli chodzi o wygląd. Egzemplarz niestety dość pechowy. Sprzedający ukrył wiele usterek i chciał się jej po prostu pozbyć. Po krótkim czasie zaczęły się problemy, auto zdychało, mechanik (niestety partacz) nie wiedział co robić i czarował, co pociągnęło za sobą duże koszty, a auto dalej nie było naprawione. W końcu trafiłam na specjalistę/miłośnika skody, ktory w dosłownie chwilę znalazł usterkę/bzdurkę i skoda była jak nowa :D
Służyła super, aż do kolizji, kiedy to ktoś na trasie postanowił w nas wjechać. Straty wielkie nie były (szyby, drzwi od str. kierowcy, uszczelki), szybko została naprawiona. Służyła dalej całkiem nieźle, ale co jakiś czas wychodziły kolejne usterki. Wspominam ją średnio dobrze. Było dość dużo napraw (już pomijając mechanika magika). Niestety poprzedni właściciele nie dbali o nią należycie, no i dzwon zrobiły swoje...

Rok 1991.
Silnik 1,3.
Benzyna.
Kolor biały.
Napęd na przód.

Po zakupie dosłownie cały dzień spędzony ze szmatkami i pastą polerską w rękach, co poskutkowało niesamowitym przywróceniem lakieru do niemalże idealnego błysku ;)